boşluktayım

ben artık demir almayı düşünüyorum bu zamandan meçhule giden bir gemi olmak arkasından mendil sallanmayan. ama gidemiyorum çünkü dünya tatlısı iki yavrum var onların göz yaşları zaten bir yıldır hep akıyor onara bu acıyı yaşatmaya hakkım yok.bazen çok kötü oluyorum kendimi kaybediyorum umutlarımı hayallarimi sonra bakıyorum ki yanlış yapıyorum ve kendimi toparlamam gerektiğini fark ediyorum.degerli arkadaşım tetesal bana verdiğiniz moral için teşekkür ederim sizleri belki yüzyüze tanımıyorum ama sizin şahsınızda beni izleyen herkesi çok seviyorum teşekkür ederim.